Czytałem książkę w innym źródle, ale nie szkodzi i tu zostawić swojego komentarza, tym bardziej, że to na prawdę świetny kawał roboty.
Zacna książka. Informacje są mocno skondensowane, ale i dobrze przeanalizowane. To znaczy dowiedziałem się wielu rzeczy bez konieczności czytania setek stron materiałów naukowych, które są pisane niezbyt łatwym językiem. Ogólnie czytało się przyjemnie. Polecam, ode mnie jest 9.9/10, bo pająk, to nie owad ;)
Bardzo ciekawa pozycja, która w skondensowany sposób przekazuje wiedzę, jaką na pewno doceni każdy, kto aspiruje do budowania w swoich produkcjach klimatu grozy. Niektóre zawarte w niej metody straszenia, tudzież porady są bardziej oczywiste niż inne, ale wszystkie pobudzają wyobraźnię i pomagają, jeśli ktoś zapragnąłby się na nich opierać przy tworzeniu własnych gier.
Dla mnie osobiście, chyba najcenniejszą była część poświęcona analizie wąskiej granicy pomiędzy tym co straszne, będąc „wypaczoną” wersją tego, czego ludzie mogliby oczekiwać, gdyby analogiczna rzecz miała miejsce w świecie realnym, a tym co straszne być przestaje, gdy przedstawione zdarzenie jest nadto surrealistyczne.
← Return to book
Comments
Log in with itch.io to leave a comment.
Czytałem książkę w innym źródle, ale nie szkodzi i tu zostawić swojego komentarza, tym bardziej, że to na prawdę świetny kawał roboty.
Zacna książka. Informacje są mocno skondensowane, ale i dobrze przeanalizowane. To znaczy dowiedziałem się wielu rzeczy bez konieczności czytania setek stron materiałów naukowych, które są pisane niezbyt łatwym językiem. Ogólnie czytało się przyjemnie. Polecam, ode mnie jest 9.9/10, bo pająk, to nie owad ;)
Bardzo ciekawa pozycja, która w skondensowany sposób przekazuje wiedzę, jaką na pewno doceni każdy, kto aspiruje do budowania w swoich produkcjach klimatu grozy. Niektóre zawarte w niej metody straszenia, tudzież porady są bardziej oczywiste niż inne, ale wszystkie pobudzają wyobraźnię i pomagają, jeśli ktoś zapragnąłby się na nich opierać przy tworzeniu własnych gier.
Dla mnie osobiście, chyba najcenniejszą była część poświęcona analizie wąskiej granicy pomiędzy tym co straszne, będąc „wypaczoną” wersją tego, czego ludzie mogliby oczekiwać, gdyby analogiczna rzecz miała miejsce w świecie realnym, a tym co straszne być przestaje, gdy przedstawione zdarzenie jest nadto surrealistyczne.
Generalnie, polecam :p
Dziękuję za komentarz! Surrealizm jest faktycznie bardzo trudny do sprzedania, szczególnie jeśli nie chcemy aby horror był traktowany jako komedia. P:
Mi też fajnie czytało się ten fragment. Aż zacząłem sobie wyobrażać w jaki sposób można przekształcić coś normalnego w coś niepokojącego.